zaterdag, april 21, 2007
Attack of the clones: Stephan Bodzin - Liebe Ist...
This is probably the album that everybody had expected from Nathan Fake and James Holden before everybody noticed that they were actually Boards of Canada fans in disguise. Basically all Bodzin's songs are a blatant ripoff/variation of the James Holden Remix of The sky is pink, which is ehm, a good thing! If every copycat would make his songs as hypnotic as titeltrack 'Liebe Ist..' we wouldn't even need the originals anymore. Great!
Also very very very good 12inches from
- Jesse Somfay - Jewelsweet Groove (STUNNING!! And it comes with a big Kiki remix)
- Jona - Smart Cats vs Dumb Dogs (Belgium conquers Get Physical)
- Gui Gerber - Bellydancer (believe the hype!)
And just heard that Agoria will play back to back with Oxia on Pukkelpop this year. Sounds like proper mayhem to my ears!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
I dunno, Bodzin has his own style. Never thought of him as a Holden clone. So is this album all new tracks? Or does it have stuff like 'Caligula'?
1 Mondfahrt (6:38)
2 Planet Ypsilon (6:14)
3 Liebe Ist (7:14)
4 Fahrenheit (6:43)
5 Turbine (7:58)
6 Luka Leon (7:23)
7 Kerosene (7:19)
8 Sonnenwind (7:26)
9 Meteor (7:33)
10 Leuchtraft (6:54)
11 Vendett (6:36)
All brand new tracks!
On this album the similarities with the sky is pink remix are enormous. And Holden "off the record" told one journalist after he interviewed him that he was really fed up with the stream of copycats that were simply duplicating his style, without adding anything new.. Asked for names he mentioned Stephan Bodzin as the first that came to his mind...
Holden trekt een veel te grote broek aan. de kracht van Pink zat 'm meer in het origineel dan in de remix. daarbij grijpt Stephan Brodzin en maatje Marc Romboy veel eerder terug op de underground jaren negentig sound in Duitsland en dan vooral Kompakt terug.
overigens zou Holden willen dat hij een track als Hydra had gemaakt.
theo
Dat gezegd hebbende, het titelnummer bewaarheidt de uitspraak van Mathias wel enigszins.
Holden is sowieso meer een remix-man en de remixes van Sky, Nazi Trance en Safari staan boven elke kritiek (bovendien is Phobos >>>> Hydra ;)
Ben het in se wel met je eens. Bodzin grijpt idd eerder terug naar die sounds én Holden claimt misschien iets te snel het patent op 'zijn' stijl.
Maar bijv. die 'Planet Ypsilon' bevat helemaal alle typische Holden-elementen: de rafelige drums, de stuiterende pingpong-geluidjes, de hele minimal-progressive-trance combinatie.. Als ik je dit nummer zou laten horen en je laten raden wie dit gemaakt had, zou Holden je eerste idee zijn, niet?
Dat doet trouwens niets af aan de kwaliteit. Ik weet nu al dat ik deze plaat meer ga opzetten dan 'The Idiots Are Winning'. Bodzin = de perfectionering van de 'stijl' waarvan Holden aan de wieg stond.
Ik vind het trouwens een beetje saaie plaat. Staat duidelijk geen Phobos of Cucuma op. Sowieso is Bodzin iemand die je tussen tracks van anderen moet horen, want het wordt al snel saai. Beetje zoals die DJ-sets van hem waar hij net teveel eigen tracks draait.
Ja, ja...het is weer het aloude 'you built em up/knock em down' syndroom. :)
Saai??!! Onvoorstelbaar die Omar...
in deze ben ik het wel een beetje met Omar eens. ik Bodzin sowieso beter samen met Rombiy dan alleen.
Idiots are wining vind ik persoonlijk een behoorlijke ruk-plaat.deze van Bodzin vind ik wel aardig, maar ik houd gewoon niet zo van dit geluid. jullie zijn geloof ik meer techno, ik meer house ;-)
Tja, Bodzin is inderdaad zo'n beetje een geperfectioneerde versie van Holden ten tijde van 'The Sky...'. Bodzin heeft die sound clever uitgepuurd. En het resultaat mag er wezen. Merde is: Holden has left the building. Door toedoen van copycats als Bodzin zullen we nooit meer zo'n Holden horen als op 'The Sky...' en 'A Break In The Clouds'. En da's klote.
Een reactie posten