Eerst en vooral uw aandacht voor Ewan Pearson. Net zoals Ivan Smagghe bracht deze Brit dit jaar een opgemerkt mix-album uit. Pearson en Smagghe bevinden zich qua brede populariteit zowat in dezelfde divisie – niet zo groot als de Tiga’s en 2Manydj’s van deze wereld, maar net daaronder. Waar Smagghe donker en diep gaat, ziet Ewan Pearson het echter rooskleuriger. Ewan Pearson zijn remix-werk mag trouwens nog altijd bewonderd worden. Na de remixes van ‘Deeper’ van Stargazer en ‘Inside and Out’ van Feist kan je in het circus niet veel meer verkeerds doen.
Werd ook weer herinnerd aan het magistrale ‘I Love You’ van Dirk Technic (overigens de slechtste artiestennaam in tijden) – neotrance zoals ik ze bedoel. Opzwepend, met een aan The Box van Orbital herinneringsbreak en uiterst dansbaar. Zou zo op Bpitch kunnen ook (‘I love you’ is uit op 10 Kilo) – net zoals het afsluitende ‘Broken Dream’ van Da Fresh.
Ook de hypnosehoogmis van Death In Vegas is ten zeerste aan te bevelen (benieuwd naar de volgende Death in Vegas-plaat). Samen met ‘How to Kill the DJ’ van Optimo en de laatste Fabric met Rob Da Bank valt op dat al deze mixplaten gemaakt werden met Ableton, dat steeds verder oprukt. ‘Edits’ van bestaande nummers maken voor een mixcd wordt er alleen maar meer door aangemoedigd.
Wat me op een van de meest interessante releases van de afgelopen weken brengt: ‘Credit to the Edit’ van Greg Wilson. En zou hij zijn edit van ‘He not in’ van Chicken Lips ook nog met de machete gedaan hebben?
Verder is het vooral uitkijken naar de Fabric-sessie van Ricardo Villalobos.
Werd ook weer herinnerd aan het magistrale ‘I Love You’ van Dirk Technic (overigens de slechtste artiestennaam in tijden) – neotrance zoals ik ze bedoel. Opzwepend, met een aan The Box van Orbital herinneringsbreak en uiterst dansbaar. Zou zo op Bpitch kunnen ook (‘I love you’ is uit op 10 Kilo) – net zoals het afsluitende ‘Broken Dream’ van Da Fresh.
Ook de hypnosehoogmis van Death In Vegas is ten zeerste aan te bevelen (benieuwd naar de volgende Death in Vegas-plaat). Samen met ‘How to Kill the DJ’ van Optimo en de laatste Fabric met Rob Da Bank valt op dat al deze mixplaten gemaakt werden met Ableton, dat steeds verder oprukt. ‘Edits’ van bestaande nummers maken voor een mixcd wordt er alleen maar meer door aangemoedigd.
Wat me op een van de meest interessante releases van de afgelopen weken brengt: ‘Credit to the Edit’ van Greg Wilson. En zou hij zijn edit van ‘He not in’ van Chicken Lips ook nog met de machete gedaan hebben?
Verder is het vooral uitkijken naar de Fabric-sessie van Ricardo Villalobos.
2 opmerkingen:
Maarmaar Smagghe had al eerder twee mixcd's uitgebracht. :)
Die Villalobos op Fabric schijnt op losse schroeven te staan maar er komt wel een dubbele mixcd Blue and Green of zoiets (met een andere knakker) aan te komen.
Dat komt ervan als je zo laat nog snelsnel iets post. :)
Een reactie posten